Al lang hadden we het plan om met de caravan naar de Noordkaap te reizen. Nu
was het dan zover. We reisden via Duitsland, Denemarken en Noorwegen heen en via Finland
en Duitsland terug. In Finland bezochten we ook onze vrienden en familie. Op deze pagina hebben we bijgehouden waar we waren en wat we hebben
gezien en beleefd. Vrienden en familie konden ons zo volgen. Ook waren we te
volgen op Polarsteps. De uiteindelijke Polarsteps route wordt hieronder
weergegeven.
Rond half tien vanochtend reden we weg van
de Rokkeveenseweg. Het was een warme en zonnige
ochtend. Alles was gepakt en het huis netjes
achtergelaten, dus kon ook chauffeur Anton zich
ontspannen. De reis verliep voorspoedig tot we
de Duitse stad Bremen naderden. Stau,stau, en
nog eens stau! Even voor Hamburg leek alles
opgelost te zijn, maar uiteindelijk werd het
steeds erger! Het was net alsof alle
wegwerkzaamheden in de Bondesrepubliek voor onze
glorie werden gedaan. "Für sie!" stond op de
posters langs wegen. Päivi vond de langs racende
maniakken, die op de goede stukken voorbij
vlogen, doodeng.
De bedoeling was om op de eerste dag Denemarken
te bereiken, maar na alle ellende besloten de
reizigers in Duitsland te overnachten. Camping "Bum"
in Borgdorf bood een goede oplossing. Lekker
alles laten zakken met een goed glas wijn en een
schnitzel. Twee schnitzels per man eigenlijk,
men verblijft toch in Duitsland!
terug naar
boven
Dag twee werd gekenmerkt door augurken en
gebrekkige routine. Na een goed geslapen nacht
en ontbijt zetten de reizigers hun avontuur
voort. Een paar kilometer, nadat ze de camping
hadden verlaten, dacht Anton, dat hij de
stroomkabel van de auto naar de caravan wellicht
vergeten was om aan te koppelen. Stoppen
dus, voordat ze de grote weg namen. Spiegels ook
nog beter vastgezet en toch wel een kijkje nemen
in de caravan. Toen de deur openging, kwam een
sterke, toch bekende lucht tegen ze, met wat
plakkerige vloeistof op de vloer. Wat was die
lucht toch..? Oh ja, zoete augurken! Päivi was
vergeten de deur van een voorraadkast goed dicht
te doen, en alles was gaan schuiven, met het
gevolg, dat potje augurken van Lidl kapot was
gegaan. Het was maar goed, dat ze stopten om te
kijken! Anton vond het vreselijk, dat hij de
routine van dingen checken een beetje kwijt was
geraakt, maar samen dachten ze over twee maanden
alles helemaal onder de knie te zullen hebben!
Inmiddels waren ze in Denemarken, en het weer
bleef schitterend! Ze genoten van het
voorbijgaande landschap, die toch voor een heel
groot deel landelijk bleef. Geen wonder, dat
veel Nederlandse boeren zich in Denemarken
hebben bevestigd. Het duurde toch lang, voordat
de reizigers in Frederikshaven aankwamen.
Daarvandaan vertrekt de boot morgenochtend naar
Oslo. Straks dus gaan slapen, en morgen de hele
dag varen in de wateren tussen de twee
Scandinavische landen. Het heet toch "Kattegat"?
terug naar
boven
We vertrokken op tijd naar de Ferry. Ook het
inschepen verliep gladjes. We hadden al
maatregelen genomen, omdat we al dachten, dat er
geen elektra zou zijn op de boot. Gevoelige
waren, zoals ham, werden opgeborgen in het
vriesvak. De bootreis van meer dan 9 uur, was
fantastisch, mooi weer en kalme zee. Het
binnenvaren van de fjord van Oslo was
spectaculair. Vanwege het mooie weer waren er
zeer veel plezierbootjes op het water en lagen
er zeer veel mensen op de strandjes. Ook toen we
de haven binnenvaarden lagen de kades vol met
zonnende mensen en werd er veel gezwommen. Wie
verwacht, dat nu in deze tijd in Noorwegen! Het
ontschepen verliep snel waarna we richting de al
geprogrammeerde camping van Oslo reden. Wat een
tegenvaller, dat de wegen zeer slecht waren. Dat
verwacht je niet van Noorwegen waar alles zeer
duur is. Ook de prijs van de camping viel tegen
maar we hadden we plaats en vanuit hier wilden
we Oslo bezoeken.
terug naar
boven
Heerlijk relaxed opstaan vandaag. lekker
ontbijten met stijf bevroren ham uit de vriezer.
De truc met de vriezer werkte dus te goed maar
het smaakte prima. We kochten twee senioren
kaartjes voor 24 uur vrij reizen in het
openbaarvervoer in Oslo en gingen op weg. De bus
naar het centrum stopte voor de camping en
bracht ons naar het stadshuis waar we
overstapten op de bus naar het Kon-tiki museum.
Dat was de wens van onze trip naar Paaseiland.
Thor Heyerdahl wordt daar op handen gedragen
ondanks zijn omstreden theorieën.
In de museum stond het oorspronkelijke
balsahoutvlot Kon-tiki waarmee Thor en zijn vijf
vrienden hun onvergetelijke avontuur in 1947
over het Stille Zee hebben beleefd. Mooi om het
allemaal te kunnen bezichtigen. Hoewel de
theorieën van Thor Heyerdahl allemaal zijn
achterhaald, blijft hij voor Päivi haar
jeugdheld. Thor heeft nog meer avonturen
beleefd deze werden ook uitgebeeld. Denk maar
eens aan de RA 1 en RA 2 waarmee hij de
Atlantische oceaan probeerde over te steken. De
Dag bleef schitterend en, nadat we uit het
museum waren gekomen, wilden we nog de
wereldberoemde Vigeland sculpturen park zien. Met
zijn indrukwekkende beelden was het zeker het
moeite waard.
Toegift was het zien van de Koninklijke
Paleis en Nationale Theater. Centrum van Oslo
was toch heel mooi en groen.
terug naar
boven
Lekker uitgerust en problemen met de douches
opgelost. Nu richting Trondheim. Navigatie geeft
het perfect aan en dus snel op de E6. Na wat
kleine problemen met wegwerkzaamheden reden we
uiteindelijk via Dombâs
richting Trondheim. Onderweg hadden we een mooi
uitzicht op Hamar en Lillehammer waar de
Olympische winterspelen van 1994 hebben
plaatsgevonden. We kwamen onverwacht op een
hoogvlakte waar het uitgestorven was en een blik
op de benzinemeter gaf een verontrustend gevoel.
In de verre verten geen benzinepomp. We gingen
de camping
Hjerkinn om te overnachten en om raad te
vragen. Daar kwam weinig respons op. We moeten
het dus zelf oplossen. Eerst maar eens relaxen
onder het genot van een glaasje. Het voornemen
is, dat Anton morgen zonder caravan terug rijdt
om te tanken in de laatste plaats, omdat we de
volgende plaatst zeker niet zullen halen. Terug
rijden moet net kunnen.
terug naar
boven
Al vroeg ging Anton op weg naar Dombâs
om benzine te tanken. Het werd een zuinigheid
rit helemaal gereden op de verbruiksmeter.
Zonder problemen werd de pomp gehaald en na
getankt te hebben reed hij terug naar de
camping. Nu konden we zonden problemen verder
rijden. Het weer zat mee. Lekker zonnig en warm.
We hadden 's nacht een buitje gehad maar, dat was
heerlijk om alles een beetje op te frissen. We
reden naar Harran waar we overnachten op camping
Gjestenett . Deze camping lag vlak bij een
waterkrachtcentrale maar was vriendelijk en
prima voor passanten. Hier probeerde Anton de
nieuwe Powerwifi antenne met succes uit. We
konden het Nederlandse journaal zien. Helaas is
het Ziggo statement, dat zij voldoen aan de
Europese standaard een leugen. Alleen in België
is Ziggo te ontvangen.
terug naar
boven
De volgende dag reden we verder richting de Noordkaap. Ons navigatie systeem probeerde ons
steeds weer via Zweden te leiden. Keer op keer
vertelde we het via Narvik te rijden. Dan paste
hij de route aan. Het was een schitterende rit
dwars door de Noorse bergen. We kwamen naar veel
ontophoud door wegwerkzaamheden aan bij de
poolcirkel. Daar is natuurlijk niet alleen het
punt waar je de cirkel overrijd maar waar ook
een visitorscenter waar we twee T-shirts
kochten. We reden door om een camping te zoeken
maar, dat bleek een probleem. De meeste campings
waren gesloten voor passanten. Uiteindelijk
kwamen wij bij de camping Nordnes in het Saltdal
waar wij na een drankje en een uitstekend door
Päivi vervaardigde maaltijd overnachten.
terug naar
boven
Vervolgens verder via een zeer mooie route.
Uiteindelijk kwamen we aan bij de pont over het
fjord bij Bognes naar Inner-Skarberget, die
noodzakelijk is, omdat er geen andere weg naar
het noorden van Noorwegen is. Het was 1 uur
varen met een mooi uitzicht op de bergen. Aan
boord dronken we koffie met en lekkere worst.
Onderweg kwamen ineens oog in oog te staan met
familie van Rudolf het Rendier. Anton's eerste
ontmoeting met Rendieren. Na lang zoeken kwamen
wij aan bij de Camping in Gratangen waar we de
caravan boven op een richel zette. Zo hadden wij
een mooi uitzicht over de fjord. Alles was
eenvoudig, omdat de camping nog lang niet klaar
was voor het seizoen. We kookten in de keuken en
aten het in de zitkamer. Na de afwas gingen we
terug naar de caravan voor een heerlijke
nachtrust. Tot nu toe hadden we fantastisch
weer. Zon en hoge temperatuur. Echter ging het
's nachts regenen. Was dit een voorteken?
terug naar
boven
Verder richting het noorden. Onderweg kwamen
we bij het Polar Park waar we het Arctic
Wildlife Centre bezochten om vervolgens door het
park te gaan wandelen. We zagen lynxen, herten,
Musk ossen en als klap op vuurpeil een
gigantische beer. Helaas waren de beloofde
rendieren, wolven en elanden niet te zien. Het
is ook een zeer groot park. We overnachten op
camping Rotsund gelegen even van de weg waar ons
een vrouwtje snel tegemoet liep om ons te
verwelkomen. Zo vroeg in het seizoen was ze blij
iemand te zien.
terug naar
boven
We hadden ons voorgenomen deze dag alleen tot
Alta te rijden. In Alta wilden we twee dage
blijven om een beetje uit te rusten en om de
wereldberoemde rotstekeningen te zien. Helaas
hadden we veel oponthoud door wegwerkzaamheden.
Toch kwamen wij vroeg in de middag aan op
camping Solvang even na Alta. Hier vandaag
willen we Alta bezoeken. Ook deze camping is nog
niet officieel geopend maar de eigenaar gaf ons
toch een plaats. Na een bewolkte dag met
temperaturen beneden 10 graden brak de zon door
en konden wij buiten in het zonnetje een glaasje
drinken.
terug naar
boven
Vandaag de eerste echte regendag. Eerst maar
eens uitslapen na de lange dagen rijden. 's
Middags naar het Alta museum World Heritage Rock
Art Centre. Hier zagen we de adembenemende
rotstekeningen en rotsschilderingen van
2000-7000 jaar oud. Er zijn ongeveer 6000
tekeningen. Er zijn in het totaal 5 gebieden
waarvan Hjemmeluft de grootste toegankelijk is
voor publiek. Gelukkig regende het niet zo erg,
zodat we een uitstekend overzicht kregen. Het
was in het totaal 2,5 uur lopen langs alle
rotsen. Na koffie met gebak genuttigd te hebben
in het restaurant bekeken we de
binnententoonstellingen.
Vervolgens reden we naar de bijzonder
architectonisch Northern Lights Cathedral. Het
is inderdaad een nogal merkwaardig maar toch ook
wel spectaculair gebouw wat je gezien moet
hebben.
Het is nu nog 240 km naar de kaap.
terug naar
boven
We vertrokken naar het ontbijt richting
Noordkaap. Het was nog 240 km dus een makkie om
te halen. Wel waren we bezorgd over de
brandstof. Verhalen van mensen getuigden van een
gebrek aan tankstations. We tankten onze auto dan
ook vol voor we vertrokken. Het regende die dag
continue en ook tijdens de rit hadden we steeds
regen. Een voordeel was wel, dat de weg
voortreffelijk was. Mooi recht en makkelijk te
rijden. Het ging dan ook razend snel richting
noord. Onderweg tankten we nog een keer voor de
zekerheid. We kwamen bij de eerste tunnel die al
oud was en reden in een donker gat. Even wennen
maar al gauw zag Anton waar hij reed. Na enige
tijd kwamen we bij de noordkaaptunnel van 6,8 km
met een hellinghoek van 9 graden. Het was
indrukwekkend maar geen probleem. Deze tunnel
gaat onder de zee naar het eiland Magerøya
waarop de Noordkaap zich bevind. Tot onze
verassing kwamen we bij de toch wel grote stad Honningsvåg. Hier toch
maar tanken en inkopen doen. Even later kwamen
wij bij de geplande camping. Caravan neergezet
op de gewenste plaats. Na de koffie ondanks de
vele regen toch maar richting Noordkaap. We
hebben voor twee dagen geboekt om er zeker van
de zijn, dat de volgende dag ook een bezoek aan
de kaap kon worden gebracht maar ondanks de vele
regen onderweg naar de kaap was het daar
aangekomen best redelijk weer. Geen regen en
weinig wind. Wel was het koud maar daar kan je
je op kleden. We konden mooie foto's maken.
Daarna brachten we een bezoek aan het Visitor
center en zagen daar onder andere een fraaie
film over de geschiedenis van de kaap.
Daarna terug naar de camping om te proosten
op onze zege. Alles droog tot aan het diner
waarna de hel losbarste. Zeer harde hagel
maar wij zaten droog aan de borrel.
terug naar
boven
Lekker langer slapen en vervolgens richting
de Noordkaap voor een tweede bezoek. Wat waren
we blij, dat we gisteren al naar de Noordkaap
waren gereden. Vandaag was het weer volledig
omgeslagen. Harde wind, regen, mist, sneeuw en
hagel vielen ons ten deel. Het was wel heerlijk,
dat de kaap bijna geen andere mensen trok.
Waarschijnlijk zouden ze 's middag komen. Na wat
foto's genomen te hebben dronken wij een hot
choco en gingen op weg naar het dorpje Skarsvåg.
Hier liepen de rendieren gewoon door de straten. Het was een typisch dorpje voor deze regio. Wat
was het leuk om hier bij de huizen veel
rendieren vrij te zien rond lopen. Daarna op weg
naar de stad Honningsvåg
die toch behoorlijk groot bleek te zijn. Hier
gaan ook de grote cruiseschepen voor anker
waarna de passagiers met bussen naar de kaap
worden gebracht. Hier bezochten we ook het
Noordkaapmuseum. Het was bijzonder interessant
en zeker de afbeeldingen van Nederlandse
zeekaarten die onder ander door Willem Barentsz
waren gemaakt.
We gingen verder langs de kust
naar het dorp Nordvågen. Dit was net als Honningsvåg
ook een echte vissers plaats. Terug naar de
camping. Het weer was best naar te noemen.
Regelmatig sneeuwde het met zwiepende
windvlagen. Onze caravan had het aardig te
verduren, zodat Anton zijn auto zo neerzette dag
de caravan wat minder schudde. En dan lopen er
ineens een stel rendieren bij de caravan. Morgen richting
Finland.
terug naar
boven
Het werd een verschrikkelijke nacht. Nauwelijks
geslapen door de enorme storm rond onze caravan.
De luifelzak hamerde keihard tegen de caravan. Het
was heel eng. We stonden open en bloot op een
hoge richel boven de camping. Achteraf een
slechte plaats. Anton ging het gebonk te lijf
met ducktape en, dat
werkte. 's Morgens vroeg
werd het Anton te veel en zei hij nu gaan we de
caravan verplaatsen. Onder de barre
omstandigheden werd de auto aangekoppeld. Voor
de zekerheid was de mover ingeschakeld op de
banden, Het lukte om weg te rijden zonder al te
veel problemen. Hierdoor werd gesloten om verder
te reizen naar het zuiden. Het werd een rit
zonder grote problemen. Uiteindelijk besloten
wij door te reizen naar het Finse Lapland. Eerst nog even
de Noorse kronen opmaken. Dat deden wij met
inkopen in de supermarkt en tanken van benzine. We kwamen
voorbij de grens tussen Noorwegen en Finland en
de wereld veranderde gelijk. De weg was
kaarsrecht met goed asfalt maar heuvel op en
heuvel af gelijk een rollercoaster. Het was wel
een fraai gezicht zo in de verte. We reden naar Inari. Het viel enorm tegen om een plaats te
krijgen op een van de twee campings in Inari. We
werden doorgestuurd naar de eerste camping 30 km
verder. Een tegenvaller dachten we, omdat we heel
moe waren.
Niet dus. Het was de camping waar
Anton een heel verhaal over had gelezen. De gids
die het verhaal vertelde was een hond. We werden
dan ook verwelkomt door de hond. Top camping met
top plaatsen van een Nederlands/Fins stel net
als wij (http://www.ukolo.fi/hollanti/frames.htm).
terug naar
boven
Vandaag rustig aan gedaan. Uitgeslapen en de
was gedaan. Aan het einde van de middag
bezochten we Ivalo. Ivalo heeft niets bijzonders
maar is wel het administratieve centrum van de
regio wat voorheen Inari was. Alvorens terug
naar de camping te gaan gingen we uit eten in
een goed restaurant. Natuurlijk ontbrak rendier
niet aan het menu.
terug naar
boven
Vandaag
naar Inari geweest. Daar hebben wij het Sami
Parlement bezocht. Sami zijn de lappen die in
het noorden van Finland, Zweden en Noorwegen
wonen. Ze hebben hun eigen cultuur en taal. Het
was goed om te zien, dat de Sami zoveel doen om
hun cultuur en taal te handhaven. Hierna zijn we
naar het Sami cultureelcentrum gegaan. Daar
waren verschillende tentoonstellingen over de
Sami geschiedenis en cultuur. Er was buiten ook
een openluchtmuseum van verschillende bouwsels
waar de Sami in de loop van de tijd in gewoond
hebben. Anton probeerde tevergeefs een rendier
te vangen met een lasso. In de omgeving van Inari begon in de 19e
eeuw ook de goudzoekerskoorts te heersen. Nog
ste
eds zijn er mensen die proberen daarvan te
leven. Beroemd was de Nederlandse Petronella van
der Moer die in 1949 hier naar toe kwam en bij
de goudzoekers woonde en voor ze kookte. Ze was
zeer geliefd en is nu een legende hier in
Lapland. Ondanks, dat ze later naar de VS
emigreerde is haar hart altijd bij Lapland
gebleven. We bezochten haar graf op de
begraafplaats van Inari waar veel goudzoekers
begraven zijn. Haar naamplaat is geschroefd op
het Goudzoekers monument op de begraafplaats.
terug naar
boven
Vervolgens richting Sodankylä. Onderweg
stopten we bij het skicentrum van Saariselkä
waar we ook een mooi uitzicht hadden op de
bergen in de omgeving. De volgende stop was een
oude goudzoekers nederzetting bij Tankavaara. We
zagen verschillende oude gebouwtjes en bezochten
het goudzoekermuseum. Hier werd ook de nodige
aandacht besteed aan de Nederlandse Petronella
van der Moer. We overnachtten op de camping van
Sodankylä waar we genoten van een heerlijke
sauna.
terug naar
boven
Rovaniemi was de volgende bestemming. Onderweg
stopten we bij de poolcirkel. Nu om van noord
naar zuid te reizen. Hier was ook het kerstdorp
met natuurlijk de Kerstman die ons ontving. De
enige echte baard had ik. Het was wel een heel
commercieel gebeuren maar je moet er geweest
zijn. We verbleven op de camping van Rovaniemi waar
we de route voor de verdere vakantie
uitstippelden. Het wordt een bizarre route, omdat
we toch iedereen willen bezoeken. Bizar, omdat we
kris kras door het land zullen rijden. Morgen
richting Russische grens naar Kuusamo.
terug naar
boven
Vandaag naar het oosten richting Kuusamo. Daarna
naar het zuiden naar Suomussalmi. 30 km voor
Suomussalmi zagen we het stille volk. Het is een
kunstwerk van Reijo Kela. Het bestaat uit meer
dan 1000 "vogelverschrikkers" allemaal anders
aangekleed. De kleding wordt winters en zomers
aangepast. We overnachtten op de camping bij
Suomussalmi.
terug naar boven
Hoofddoel
van vandaag was het bezoeken van de monumenten
en museum van de slag bij Raate gedurende de
winteroorlog. Tijdens deze slag wisten de Finnen
de Russen te verslaan. De Russen waren van plan
via deze route door te stoten naar de Oostzee en
daarmee Finland in tweeën te verdelen. Door de
dappere Finnen is, dat voorkomen. Deze strijd
heeft in het totaal aan 17000 man het leven
gekost. Hiervan waren en 10000 russen veel van
Oekraïense afkomst. Voor de gevallenen is een
monument opgericht van 17000 stenen met in het
midden een bouwsel van 105 klokken. Een voor
elke dag van de winteroorlog. Het was heel
indrukwekkend dit te zien. Verder naar Iisalmi
waar we overnachten op de camping Koljonvirta. Het bleek, dat
hier in 1808 de slag plaatvond tussen de Zweden
en Russen met als inzet de heerschappij over
Finland. De Russen wonnen.
terug naar boven
Vandaag richting Kuopio. Het was een korte rit.
We kwamen al vroeg in Kuopio aan. Na de caravan
op de camping te hebben geïnstalleerd gingen we
naar de uitzichttoorn (Puijontorni) van Kuopio. Deze toorn is
75 m hoog op een berg van 150 meter en kijkt uit
over een weide omgeving. We kregen een mooi
panorama te zien. Vlak bij de toorn zijn
de twee springschansen mooi te zien.
Niet alleen de stad maar ook
de omgeving was werkelijk fenomenaal. Terug naar
de camping om heerlijk te eten onder de luifel
van de caravan die voor het eerst was opgezet.
Prima, omdat want het begon te regenen waar wij geen
last van hadden. Morgen staat de stad Kuopio op
het programma.
terug naar boven
Vandaag
naar de binnenstad van Kuopio geweest. We reden
een parkeergarage in die even later bleek onder
de markt was gebouwd. De markt was gezellig met
veel eettentjes en terrasjes. We dronken meteen
een Lonkero heerlijk op een terras. We bezochten
de historische markthal die veel weg had van die
in Viipuri in Rusland. Aan de markt was ook het
mooie stadshuis. Vervolgens liepen we richting
de haven. We kwamen langs de Kathedraal die we
bezochten. Vervolgens langs de opmerkelijke
bibliotheek. We kwamen bij de haven op een punt
waar de rondvaartboten aanleggen. Daar aten we
een ijsje om vervolgens terug te lopen naar de
markt. Päivi liep door naar een bekende
winkelstraat terwijl Anton genoot van een
Lonkero op het terras. Hierna terug naar de
camping waarbij onderweg nog een supermarkt werd
bezocht.
terug naar boven
Vandaag naar Elina en Petri in Jyväskylä. Er is
pas een baby bijgekomen. Het is een meisje met
de naam Wilma. Helmi heeft nu een zusje. Helmi
was duidelijk ouder geworden met een eigen
willetje en vol energie. We hadden de caravan
voor de deur gestald waar we ook sliepen.
terug naar boven
Het was heel gezellig en we vertrokken na een
laat ontbijt richting Murole. Na nog wat inkopen
te hebben gedaan werkte het elektronisch systeem
van de auto niet meer. Je kon nog wel rijden
maar dan wel zonder navigatie en radio. Gelukkig
was het zaterdag en belde Anton met zijn dealer.
Het enige wat hij kon doen was de accu
loskoppelen om het systeem te resetten. Dat
werkte maar de kofferbak ging niet meer dicht.
Weer de dealer bellen leverde de oplossing. Nu
konden we doorrijden een heleboel wijzer.
Na nog even gestopt te zijn bij de gezellige
haven van Ruovesi reden we naar Murole waar we
ontvangen werden door Mika en Sirpa. De caravan
werd gestald op hun terrein waar we de komende
dagen sliepen. Het werd een heel gezellige avond
waarbij gebruik werd gemaakt van Youtube om
allerlei oude songs te kunnen beluisteren.
terug naar boven
We stonden laat op. Na het ontbijt nog even naar
een vlooienmarkt aan de overkant. Vervolgens
even iets drinken bij de sluis Muroleen
Kesäkahvila.
De volgende dag brachten we Mika's auto naar de
garage, nadat we hem aansleepten om vervolgens
iets drinken bij Mänttä Vilppula. Hier vandaan
reden we naar het Serlachius museum in Mänttä
Vilppula. Dit museum toont je de privé collectie
van Serlachius. Een door de papierindustrie rijk
geworden man. Verder was er een wel heel
merkwaardige tentoonstelling van de Belgische
kunstenaar Coen van Mechelen met als onderwerp
kippen. 's Avond hadden we Mika en Sirpa in Ruovesi
een diner aangeboden nog vanwege ons huwelijk.
terug naar boven
Na het ontbijt bracht Anton eerst Mika naar de
garage want zijn auto was klaar. Normaal zou hij
de bus moeten nemen maar die gaat 1 keer per
week. Vervolgens op weg naar Kirsi en Joe in
Iittala. Het aankoppelen van de caravan was wat
moeilijker, omdat het was gaan regenen. Deze
regen zou de rest van de dag aanhouden. Onderweg
stopten we bij het automuseum van Kangasala. Ook
hier was er sprake van een privé collectie en de
toegang was gratis. Bij Kirsi en Joe konden we
op het erf overnachten. Het werd een gezellige
avond waarbij veel herinneringen werden
opgehaald.
terug naar boven
Na het ontbijt namen we afscheid van Kirsi en
Joe en reden naar Mikkeli voor een verblijf van
enkele dagen om eens uit te rusten en het
Juhannus feest mee te maken. Dit feest is in
Finland zeer belangrijk en is het midzomer
feest. Dus de langste dag van het jaar. Normaal
is de langste dag van het jaar 24 juni maar
vanwege het niet willen geven van een extra
vrije dag verschuif, dat naar het weekend. De naam
komt van Johannes de Doper die op deze dag zijn
naamdag vierde. Op deze dag wordt iedereen
dronken en gaat volledig uit zijn dak. Wij
willen, dat ook eens meemaken ofschoon er elk
jaar slachtoffers vallen.
terug naar boven
Vandaag eerst eens naar het headquarters museum.
Hier had Mannerheim zijn hoofdkwartier gedurende
de winteroorlog, vervolgoorlog en laplandoorlog.
Daarna na het communicatie centrum, dat in een
berg verborgen was.
Langzaam maar zeker vult de
camping zich met Juhannus vierders. Het weer
wordt ook steeds slechter. Regen en storm
teisteren de camping. Dit is niet goed voor de
Juhannus vierders. Uiteindelijk besluit Anton de
luifel en zijkant binnen te halen. Al snel
volgen andere kampeerders. De dure luifel van
onze overburen begeeft het. Wij maken alles weer
zo goed mogelijk vast, omdat zij er niet zijn.
Dan komt de ergste windstoot en hun luifel
vliegt in stukken over de caravan. Ook een boom
begeeft het.
Het is bijna net zo erg als de
Noordkaap. In Finland is er ook de nodige
schade. Er komt een nieuwe caravan achter ons
staan. Het zijn Finse zigeuners. Je herkent ze
meteen aan de traditionele kleding.
Zigeuners in Finland kenmerken zich door een
strenge discipline. Er is meteen drukte om ons
heen. Later vertrekken ze naar een andere plaats,
omdat er geen elektriciteit voor hun beschikbaar
was. De camping heeft onze overburen
gewaarschuwd. Ze komen de schade bekijken. Het
blijkt een splinternieuwe caravan te zijn. 's
Avonds kijken we voor het eerst een DVD.
Vandaag willen we eens kijken bij de
internationale markt in Mikkeli. We vermoeden,
dat standhouders ook op de camping staan. Er
zijn enkele servicewagens en ze staan allemaal
op een kluitje. Er zijn ook een paar
Nederlanders bij. Het weer is beter geworden. De
zon schijnt en de wind is wat gaan liggen.
Voor we naar de markt gingen bezochten we een
grote pothole van 8 meter diep. Het is de vierde grootte van het
land. Een pothole wordt gemaakt door een onder
invloed van een waterstroom ronddraaiende steen
die langzaam een gat in de rots maakt. Daarna
naar de markt. Een bonte verzameling kramen van
allerlei naties meestal met voedsel uit dat
land. Overal hapje en wij deden graag mee. Onze
stroopwafels weren bijna op maar bij een
Hollandse kraam werden snel nieuwe aangeschaft.
terug naar boven
We hebben het plan opgevat om van Mikkeli naar
Nurmes te gaan. Dit stadje heeft nog een
historisch houten bouw en is door de grootvader van
Päivi's opa gebouwd. Eens zien wat er van over
is. Deze dag gingen we op weg naar Nurmes maar
wel met het voornemen nog ergens halverwege te
overnachten. We kwamen eerst in het plaatsje
Juankoski terecht, omdat internet aangaf, dat er
drie campings zouden zijn. Helaas geen camping.
We
reden naar een adres 8 km verder maar die
camping was al in 2012 gesloten. Het is toch
zeer moeilijk internet up to date te houden. We
troffen de mensen die vroeger die camping hadden
en zij verwezen ons naar de dicht bijzijnde
camping (34 km) in Tuusniemi. Daar aangekomen
troffen wij een groot complex met van alles en
nog wat. Verbaast hoorden wij de prijs van 17
Euro per nacht inclusief alles en zelfs een
boot. We besloten hier enige dagen te blijven op
een mooie plaats aan het meer. Ook hier was het
Juhannus feest verloren gegaan gezien de kokko
(brandstapel) vlak voor ons. Anton's handen
jeukten om er niet de fik in te steken.
terug naar boven
Vandaag
na eerst uitgeslapen te hebben gingen naar her
stadje Outokumpu waar we een voormalige
kopermijn bezochten. Het is een zeer groot
complex, dat nu een museum is. Het kostte ons een
paar uur om alles te zien. Vervolgens reden we
via een alternatieve route terug naar Tuusniemi.
De route ging ook over zandwegen dwars door de
bossen. De vierwiel drive voelde zich helemaal
thuis.
De tweede dag was een rustdag en konden we
heerlijk van de zon en hoge temperatuur
genieten.
Derde dag was alleen maar regen en we namen ook
een rusdag. we keken dvd's en hoopten op beter
weer. Gelukkig werd het de volgende dag iets
beter maar nog wel regenachtig. Er was op de
camping een honden wedstrijd georganiseerd. Er
waren vele bezoekers en we besloten langer te
blijven. Ook zondag ging de wedstrijd door.
We dronken wat in de bar bij de camping waar ook
karaoke werd gehouden.
Helaas kregen we bericht van het plotseling
overlijden van vriendin Colinde. Het was een grote schok.
Ruud vertelde ons wat er gebeurd was. We
leven mee met de kinderen die nu moeilijke
beslissingen moeten nemen.
Zondag sliepen we uit. Dat was nodig, omdat we
allebei nog ontdaan waren van het droeve nieuws
van gisteren. Het is mooi weer met wel een
lekker windje. We gingen weer naar de honden
wedstrijd. Gisteren zagen we wie de winnaars
waren. Nummer 1 was zo verbaasd, dat ze het niet
wilde geloven. Het moest haar meerdere keren
gezegd worden. Morgen vertrekken we van deze
heerlijke camping en gaan naar Nurmes.
terug naar boven
We
reden richting Nurmes maar wilde wel een stuk
afsnijden op de door het navigatie systeem
voorgestelde route. We kwamen dus op een
onverharde weg van 16 km lang. Dus maar
voorzichtig rijden om kuilen te ontwijken. Voor
de auto geen probleem maar er zit wel een
caravan achter. Alles verliep uiteindelijk goed.
We reden door het historisch centrum van Nurmes
zagen de vele karakteristieke houten huizen waar
de stad om bekent staat. Aangekomen op de
camping bleek het een groot complex te zijn waar
van alles gedaan kon worden. Het camping
gedeelte lag echter zo gunstig, dat wij daar geen
last van hadden. Na de caravan geïnstalleerd te
hebben reden we terug naar het stadje waar wij
gezien hadden, dat er markt was. Anton kocht nog
twee polo's waarna we teruggingen naar de
camping.
terug naar boven
Vandaag
gingen we op zoek naar de overovergrootvader van
Päivi. Hij heeft een belangrijke rol gespeeld
bij het ontstaan van Nurmes. Eerst bezochten we
nog de kerk waar hij ook een belangrijke rol heeft
gespeeld. Er moest nog ergens een plaquette
aangebracht zijn. Op internet hadden we gelezen
waar hij ongeveer gewoond moet hebben maar daar
vonden wij niets.
Dan maar naar het stadhuis voor informatie. Die
verwezen ons naar het "Huis van Nurmes" waar in
een historisch boek over Nurmes het adres werd
gevonden. Helaas niets over een plaquette. Door
naar het museum maar daar was alleen hetzelfde
boek. Na het museum bezocht te hebben aten we
wat in het stadje om vervolgens naar de camping
terug te gaan. Morgen verder zoeken.
De
volgende morgen gingen we eerst naar de
begraafplaats. De beheerder was aanwezig en keek
in de computer waar de verschillende graven te
vinden waren. Hij bracht ons er persoonlijk
heen. Dat was ook wel nodig, omdat de
begraafplaats zeer groot is waarbij het zoeken
voor ons dagen zou duren.
We
zagen het graf van Päivi's voorvader. David
Kärki en dienst vrouw Anna Kristiina waarnaar
Päivi vernoemd is. David was geboren in 1846 en
stierf in 1919. Zijn vrouw was ouder en was
geboren in 1840 en overleden in 1922. Päivi vond
ook een vroegere vriendin die op Kreta is
gestorven na een verkeersongeluk. Vervolgens op
zoek naar de plaquette maar die werd niet
gevonden. We bezochten de oude plaats van de
Kerk waarvan de losse toren er nog is. De
plaats van de kerk was nu een monument voor de
gevallenen in de diverse oorlogen.
We
gingen naar Valtimo een 34 km vanaf Nurmes. Ook
hier zou er sprake zijn van historische houten
huizen. Het was echter klein maar er was wel een
tentoonstelling over historisch Valtimo die wij
bezochten. Met name de fotoboeken waren zeer
interessant. We dronken koffie en aten een
plaatselijk kaneelbroodje. We reden over de
spoorlijn naar een heel mooi gebied aan het meer
van Valtimo waar bijzondere manifestaties
plaatsvinden. De natuur was hier erg mooi.
Voor we vertrokken zagen we een wel heel
bijzondere caravan. Deze sauna kan je overal mee
naar toe nemen. Hierna terug naar Nurmes. We besloten de lunch
bij Bomba te gaan nuttigen. Het Bomba huis is
vlak naast onze camping en is een replica van
een oost Karelisch huis gebouwd in 1855 voor de
familie Bombin. Na de vervolg oorlog werden de
bewoners van het stadje Suojärvi geëvacueerd
naar deze regio. Later ontstond bij deze
voormalige bewoners het idee het Bomba huis na
te bouwen. Op het menu staat typische karelische
producten.
Vandaag gingen we naar het wereldkampioenschap
vrouwensjouwen in Sonkajärvi. We hadden hiervan
gehoord door een medewerkster van de
begraafplaats. Natuurlijk wilden wij dit
bijzondere evenement niet missen. Het is een
wedstrijd die zijn oorsprong kent in Finland. In
de tijd van de Russische overheersing waren er
mannen die de dienstplicht niet wilden
vervullen. Zij verstopten zich in de bossen en
werden in eerste instantie gevoed door de
dorpelingen. Maar toen die hiervoor gestraft
werden kregen ze geen voedsel meer. Ze gingen
daarom stelen. Niet alleen voedsel maar ook
vrouwen. Ze renden met de vrouwen op hun nek het
bos in. Hieruit is deze traditie ontstaan.
Om aanwezig te zijn bij de
wereldkampioenschappen 2018 in Somkajärvi
moesten meer dan 100 km rijden maar we hadden,
dat er graag voor over. Het was een geweldig
evenement en we genoten van elke minuut. Er was
ook een Nederlands team en ze waren blij met
onze ondersteuning.
Het
parkoer ging over 253,5 meter met verschillende
hindernissen waaronder een waterbak die zo diep
was, dat ze kopje onder gingen op het moment, dat
ze er in sprongen. Uiteindelijk won het team
uit Litouwen. Hierna terug naar de camping over
uitgestorven wegen. Tot onze verbazing had het
hier op de camping flink geregend terwijl wij
geen druppel regen hadden gezien.
De
volgende dag wandelden wij een parcours van
bijna 3 km wat normaal door langlaufers wordt
gebruikt. Onderweg kwamen we langs een dubbele
springschans waar net een freestyle team uit
Jyväskylä aan het oefenen was. Het was een wel
heel bijzondere schans. De springers gingen naar
beneden en sprongen met salto's in het water. Om
het neerkomen wat zachter te maken werd het
water door pompen vol geblazen met luchtbellen.
Het gaf wel een harde klap als ze met ski's het
water raakten. Het was bijzonder spectaculair.
Aan het einde van de middag nog even naar de
avondmarkt in Nurmes. Hier dronken wij wat in de
pub van Pena. Päivi's broer heet Pena.
Vandaag rustig aan gedaan. Zonnen daarna eerst
even boodschappen gedaan daarna lekker de sauna
in om vervolgens voor de eerste keer de barbecue
te gebruiken. Een heerlijke aardappelschotel met
kippenpoten samen op de braai. 's Avonds België
Frankrijk gekeken via de WIFI antenne met
perfect beeld. Jammer voor België maar de
comedie francaise 2018 was te goed ingestudeerd.
De volgende dag weer schitterend weer. Vanavond
weer barbecueën en voetbal kijken.
terug naar boven
Vandaag gingen we op weg naar onze vrienden
reünie in koli. De vrienden hadden een
schitterende villa gehuurd en wij gingen naast
de villa staan met de caravan en zouden daar
slapen. Onderweg stopten we in de plaats Juuka
die ook bekent staat om de mooie houten huizen
in het centrum. We lunchten daar om vervolgens
verder te gaan tot het centrum voor het bewerken
van speksteen. We bezochten het centrum en het
museum. We reden verder naar de pont naar het
eiland Paalasmaa. Op dit eiland bevindt zich een
mooie camping die we eerst wilden bezoeken maar
het toch niet deden. Door naar Koli waarbij ons
navigatiesysteem ons voor de deur van de villa
bracht ondanks, dat het in de bossen en aan het
meer lag. Wij waren de eersten. Vervolgens
arriveerden de anderen op regelmatige afstand.
We dronken een drankje en gebruikten de sauna om
daarna met behulp van Matti onze taxichauffeur
(auto voor 10 personen) voor de tijd hier in
Koli naar een restaurant te gaan voor het diner.
Matti bracht ons weer terug waarna het een
gezellige avond werd.
terug naar boven
De volgende dag bracht Matti ons naar het
mooiste punt van Koli. Waar we eerst een
wandeling maakten over een wel heel moeilijk
pad. Halverwege keerden er drie terug waaronder
Päivi en Anton. Weer aangekomen bij het hotel
begon het te regenen en waren wij blij
teruggegaan te zijn. We bezochten de winkel en
dronken een Lonkero met twee andere vrienden die
niet waren meegegaan op de wandeling. Na enige
tijd voegden de rest zich als verzopen katjes
bij ons. Nu voegde ook Satu zich bij het
gezelschap. In het restaurant van het hotel
gebruikten we het al gereserveerde diner. Met Matti terug naar de villa voor een gezellige
avond met sauna, de nodige drankjes en gegrilde
worsten.
terug naar boven
Ook vandaag weer een gezellig ontbijt met zijn
allen. Wij zwommen nog in het meer om wakken te
worden. Het werd een emotioneel afscheid waarbij
we beloofden volgend jaar weer bij elkaar te
komen.
Wij reden naar Joensuu om in een kompleet
gekkenhuis terecht te komen. Joensuu stond op
zijn kop en vele straten waren afgesloten
vanwege het beroemde Rockfestival. Duizenden
jongeren maar ook ouderen liepen door de straten
naar alle activiteiten.
Anton manoeuvreerde de
auto met caravan door allerlei blokkades om bij
de camping te horen dan het een onderdeel is van
de festiviteiten en er een hoog bedrag moest
worden betaald vanwege ook entree. We draaiden
om, omdat ook het zeer hoge geluidsniveau ons
niet bepaald aantrok. We gingen ook nu weer via
allerlei blokkades naar de kleine camping bij de
jachthaven waar we vanwege het festival ook het
dubbele moesten betalen. Toch maar gedaan om
vervolgens de verder dag te genieten van de vele
concerten duidelijk hoorbaar op twee kilometer
afstand. Het was best een gezellige ervaring. We
aten wat in het havenrestaurant heerlijk
uitkijkend over de haven en het meer Pyhäselkä.
terug naar boven
Maandag besloten wij te blijven tegen natuurlijk
het lage tarief en de voor Finland hoge
temperatuur van 29 graden om te rusten na het
toch vermoeiende weekend.
terug naar boven
We reden naar het huis van Eila om daar de
caravan te stallen voor ons verblijf in het
zomerhuis van Päivi. Het stallen verliep gladjes
met behulp van de mover. We draaiden de caravan
meteen om, zodat we bij het weggaan in de goede
richting stonden. Elektriciteit was beschikbaar
vanuit de sauna. Vervolgens pakten we de nodige
spullen om enkele dagen door te kunnen brengen
in het zomerhuis. Daarna naar het zomerhuis.
Daar aangekomen vinden we een totaal
overwoekerde weg, parkeerplaats en pad naar het
zomerhuis. Helaas had niemand van de familie
enig onderhoud gepleegd. Päivi had de moed om
dwars door de bosschage te stappen om een pad te
maken. Wat we nodig hadden en niet hadden was
een machete. Op naar het zomerhuis waar we ons
installeerden.
terug naar boven
De volgende dag probeerde Anton zijn Multitool
die al twee jaar niet gebruikt was. Er was nog
benzine in de voorraadtank en gelukkig startte
de motor na enige keren. Toen aan de slag. Anton
maaide de bosschage voor het huis snel weg. Nu
konden we buiten zitten. Vervolgens maaide hij
een pad naar de parkeerplaats en maakte hij de
parkeerplaats schoon. Nu kon de auto er staan en
gedraaid worden. Hij maakte ook de weg door het
bos naar de parkeerplaats schoon van alle
begroeiing. In de tussentijd was Päivi begonnen
al het afval te verzamelen en in het bos te
deponeren. Al met al hadden we iets meer dan 5
uur nodig om alles schoon te maken. Zonder Multitool was, dat zeker meerdere dagen geweest.
Hierna was het tijd om te relaxen onder het
genot van een wel verdient drankje.
De volgende dag hebben naast relaxen ook een
ritje gemaakt door de bossen via zandwegen naar Hammaslahti. We hebben al dagen schitterend weer
dus was de koelte van de auto heerlijk.
De volgende dag naar Joensuu om te kijken of
het marktplein al klaar was en alle andere
veranderingen te zien. Helaas was het marktplein
nog niet klaar en is de gehele oplevering
verschoven naar oktober. Het oude marktplein
wordt nu een ondergrondse parkeergarage.
Gelukkig zijn de marktkraampjes verplaatst naar
een andere locatie, zodat we de overheerlijke Muikku (gebakken visjes) konden nuttigen. Daarna
liepen we langs het stadhuis naar het
kunstkwartier. Een verzameling historische
houten huizen met terrasjes, barretjes,
winkeltjes met kunstzinnige plaatselijke
producten en restaurants.
Het weer is omgeslagen. Er valt regen en de
temperatuur is lagen met nog wel steeds 23
graden aan het meer. Dus heerlijk relaxen. Nu
het weer normaler is komen alle watervogels
terug. We krijgen weer regelmatig bezoek.
terug naar boven
Het is tijd om Tikkala te verlaten. Na afscheid
te hebben genomen van Sanna en Hannu reden we
naar het huis van Eila om de caravan op te
halen. Dan richting Helsinki. Op de weg van
Tohmajarvi naar Kitee stoppen we, omdat we de
caravanspiegels vergeten waren. Net toen we ze
wilden monteren stopte een auto voor ons met
Ellen, haar moeder en dochter Oona. De wereld is
klein om elkaar bij toeval zo tegen te komen.
Verder nu met spiegels. Tijd om te overnachten.
We vroegen het navigatiesysteem naar een camping
en gingen op weg. De camping bleek ondanks het
grote bord niet meer te bestaan. Daar stonden we
op een nauw zandpad tussen hutten die nu bewoond
werden door Thaise bessen plukkers. Hoe kwamen
we hier uit. Met gebaren vertelden ze ons hoe
terug te rijden naar de weg. Dan maar verder tot
we het bordje camping 4 km zagen staan. Wij
sloegen af om op een zandweg te komen die
werkelijk een wasbord was. Voorzichtig
doorrijdend vroegen we ons af wat voor camping
daar in de middle of Nowhere stond te wachten.
Nau, dat bleek een mooie verassing te zijn. Een
werkelijk schitterende camping aan een meer met
alles er op en er aan. Hier bleven voor de
nacht.
terug naar boven
We reden op deze tweede werkelijk schitterende
dag met rond de 30 graden naar de camping
Rastila in Helsinki waar we twee dagen zouden
blijven. De camping is nu niet bepaald het type
camping waar Päivi van houdt. Groot massaal en
vijf sterren is niets voor een hippie. We hadden
gereserveerd wat toch nodig bleek. De camping
was overvol. Dat hadden we nog niet meegemaakt.
Tot onze verrassing kwamen Ahto en Tuija ons
bezoeken. Het werd een gezellige avond waarbij
we met de metro naar het verderop gelegen
winkelcentrum Itäkeskus gingen om te dineren.
terug naar boven
We sliepen eerst uit en 's middags kwamen Taina,
Jussi en Ronja ons bezoeken. We gingen naar het
strand en aten iets bij het restaurantje van de
camping. Het was een leuk bezoek waarbij Ronja
ook nog even mocht paardrijden. Nu hadden we
iedereen gezien en konden we naar huis.
terug naar boven
We scheepten in op de Ferry naar Travemunde.
Voor ons de eerste keer om met auto en caravan
op deze Ferry te rijden. We moesten wachten en
gingen als laatste aan boord en stonden op de
vrachtwagen dek. We hadden extra betaald om
elektriciteit aan boord te hebben. Alles verliep
heel makkelijk. 's Avonds hadden we diner aan
boord.
De volgende dag reden we als eersten van boord
om direct te stoppen bij de dranken winkel waar
we het nodige insloegen. Op naar de camping van
Travemunde die ook vlakbij de haven gelegen
was. Hier overnachten we.
terug naar boven
We reden verder richting thuis. Het was heet en
de zon scheen fel. Het was zaterdag en dus geen
vrachtauto's op de weg. Lekker rustig snel rond
Hamburg en Bremen zou je denken maar we hadden
niet gerekend op de vele wegwerkzaamheden dus stau, stau ... stau. Onderweg gingen we lunchen
en terwijl wij binnen zaten brak een werkelijk
zeer heftig onweer los met zeer heftige
windstoten. Gelukkig reden we niet. We kregen er
genoeg van een zochten een camping. Die vonden
we in Bad Zwischenahn. Het was camping Lönskrug.
Lönskrug is een kleine maar prima camping waar
toen wij aankwamen er niemand was. Op de deur
stond "ga maar ergens staan ik kom later wel
langs". Deze plaats is een heus
vakantieoord met vele hotels gelegen aan een
meer. 's Avonds kregen we ook hier het voor onze
kiezen. een werkelijk zeer heftig onweer
brak los met zeer zware windstoten. Iedereen
die aanwezig was zag het aankomen en haalden
luifels neer en borgden stoelen op.
terug naar boven
We bleven hier een dag om de omgeving te
bekijken. Bad Zwischenahn is een openlucht
museum als naar alle mooie oude huizen, molens,
boerderijen en schuren kijkt. Wij gingen naar
het strandcafé waarvan we een schitterend
uitzicht hadden over het meer en het strand.
Hier was van alles te doen en het was druk op
deze mooie zondag.
terug naar boven
We
hadden nog geen zin om naar huis te gaan dus
besloten we in de buurt van de grens te
overnachten. Het navigatiesysteem stelde de
camping Roderveld in het Nederlandse Rossum voor. Het was
een rustige camping waar hoofdzakelijk oudere
echtparen stonden. Heerlijk om hier de laatste
nacht door te brengen.
terug naar boven
We
vertrokken laat van de camping, omdat we tijd
genoeg hadden. Wat een verschil toch met Finland
die drukte op de weg. Onderweg nog even lunchen
en dan rijden voor het laatste stukje. Na in het
totaal twee uurtjes rijden waren we thuis. Einde
van een wel heel bijzondere reis.
terug naar boven
