Steeds als we in Finland waren kwamen we wel in Helsinki echter zonder echt
de stad te zien. Het plan werd geboren om daar een stedentrip van te maken.
Nu was het dan zover. Het is een 10 daagse reis geworden waarbij een
ontmoeting met de vrienden groep niet mocht ontbreken. Verder bezochten we
de familie en brachten we een bezoek aan Tallinn in Estland.
terug naar boven
Helsinki is de hoofdstad van Finland. Deze aan
de Fins Golf gelegen stad is modern te noemen
met prachtige historische elementen waaronder
een aantal imposante kerken en kathedralen. Het
valt op dat het leven voor een grote stad vrij
gemoedelijk en vriendelijk is. Ondanks de
ligging aan het water heeft Helsinki te maken
met relatief koele winters waarbij in de periode
december tot en met februari de thermometer
overdag meestal ook onder het vriespunt blijft
steken. Juist omdat het contrast tussen zomer en
winter voor de Finnen best groot is. Wij kozen
voor het begin van de winter. Onze kledingkeuze
was hier op aangepast.
Nicht Taina had voor ons een mooie kamer gereserveerd
in een van de Scandic hotels waarbij ze werkt.
Ons hotel was uitstekend gelegen in de wijk
Hakanimie aan het gelijknamige plein. Van
hieruit was het mogelijk alle soorten
openbaarvervoer te gebruiken. Wij kochten dan
ook een weekkaart.
terug naar boven
De Domkerk van Helsinki (Helsingin
tuemiokirkko) is het bekendste
gebouw van Helsinki en heel
Finland. De uit 1852 stammende
kerk is een lutherse kerk. Het
kerkgebouw is in een
neoclassicistische stijl
gebouwd, waarbij aan de
buitenkant de kleur wit
domineert met daarboven op
groene koepels met gouden
versiersels. Er is maar liefst
22 jaar gebouwd aan het
Senaatsplein om de Domkerk van
Helsinki te maken tot wat het
is. Een prachtig majestueuze
kerk met mooie koepel en kleine
koepeltorens. De beelden van de
twaalf apostelen zijn verdeeld
over de vier ingangen die de
kerk heeft.
terug naar boven
Esplanadi
is een lang stadspark gelegen in
Helsinki. Het park was ontworpen
door Carl Ludvig Engel in 1818.
Het bevindt zich tussen de markt
en het uiterste zuidelijke punt
van de Mannerheimweg. Ten oosten
van het park bevind zich een
podium en het uit 1867 stammende
restaurant Explanadi. In het
midden van het park staat een
bronzen beeld van Johan Ludvig
Runeberg gemaakt door zijn zoon
Walter Runeberg. Tussen de markt
en het park was een kleine
kerstmarkt. De grote kerstmarkt
wordt altijd gemaakt op het
plein Senaatsplein voor de
Domkerk. Deze was nog in opbouw
en konden we jammer genoeg niet
bezoeken.
terug naar boven
Het
restaurant is in het Esplanade
Park. Het prestigieuze karakter
van het gebouw en de moderne
keuken maken Restaurant Kappeli
een unieke locatie in het midden
van de hoofdstad. Al meer dan
150 jaar heeft de kapel
tradities en de nieuwste trends.
De eetkamer heeft een unieke
sfeer en is tegelijkertijd
gezellig en stijlvol, bestaande
uit de schoonheid van het
Esplanadi-park, de
ruimtelijkheid van de glazen
veranda en de waardige essentie
van het huis. Het café is een
traditionele ontmoetingsplaats
met snoep en zoute snacks,
evenals een goede selectie
bieren en wijnen.
terug naar boven
We bezochten de
winkelpromenades van Helsinki.
Er was er al een gezellige
kerstsfeer. 's Avonds kwam de
verlichting mooi uit. Tijdens
onze wandeling ontmoetten bij
toeval vriend Juho. In het
Esplanadi park moest er toch
even gezeten worden in de mooi
verlichte slee van de kerstman.
terug naar boven
De
Temppeliaukiokerk (ook wel
Rotskerk genoemd) is een van de
grootste attracties van
Helsinki. Maar dit is dan ook
wel een heel bijzondere kerk,
met ruwe rotswanden. Al in de
jaren 30 waren er plannen om op
deze plaats, in de wijk
Etu-Töölö, een kerk te bouwen.
De Tweede Wereldoorlog gooide
roet in het eten en na de oorlog
werd er een ontwerpwedstrijd
uitgeschreven. Die werd gewonnen
door het duo Timo en Tuomo
Suomalainen, maar de bouw begon
pas in 1968. Hun ontwerp was
gedurfd: een rots zou met
explosieven worden opgeblazen,
om de ontstane ruimte vervolgens
af te dekken met een grote
koepel van koper en glas. In het
originele plan zouden de
rotswanden netjes worden
afgewerkt. Maar dirigent Paavo
Berglund en specialist Mauri
Parjo ontdekten de unieke
akoestische werking van de ruwe
rotswanden en pleitten ervoor
die te laten zoals ze waren. Het
resultaat is een heel bijzonder
bouwwerk: een kerk met ruwe
rotswanden, badend in het licht
door de reusachtige koepel.
Vooral de rotswand achter het
altaar is indrukwekkend:
uitgesleten door een zich
terugtrekkende gletsjer. Vanwege
de uitstekende akoestiek wordt
de kerk niet uitsluitend voor
geloofsbijeenkomsten gebruikt;
er worden ook concerten gegeven.
terug naar boven
De
Oespenski-kathedraal is een
Russisch-orthodoxe kathedraal.
Het is de grootste
Russisch-Orthodoxe kathedraal
van heel West- en Noord-Europa
en het centrum van de
Fins-orthodoxe gemeenschap. De
kathedraal trekt jaarlijks
ongeveer een half miljoen
bezoekers. De naam 'Oespensikij'
is ontleend aan het Slavische
woord uspenie, dat 'inslapen,
sterven' betekent en duidt op
het heengaan van de Moeder Gods.
Oespenie is een van de twaalf
hoogfeesten van de
oosters-orthodoxe kerk. De
kathedraal bevindt zich in de
wijk Katajanokka. Heden is de
kathedraal, de zetel van het
bisdom Helsinki van de
Fins-Orthodoxe Kerk. De Rus
Aleksej Gornostajev is de
architect. De kathedraal werd
gebouwd tussen 1862 en 1868,
toen het Grootvorstendom Finland
deel uitmaakte van het Russische
Rijk. De financiering berustte
op giften. Qua bouwstijl leunt
het zwaar op Russische bakstenen
kerken uit de 15e eeuw. In de
jaren 60 van de vorige eeuw
werden delen van het interieur
verbouwd; aan de buitenkant
werden de koepels verguld.
Tussen 2004 en juni 2007 werden
de koepels opnieuw verguld. De
kerk telt twaalf kleine koepels
en een grote, analoog aan Jezus
en de twaalf apostelen. De
binnenkant ademt, anders dan de
buitenkant, een 19e-eeuwse
Russisch-orthodoxe sfeer uit.
Binnen is er een grote open
vloer en zijn er, zoals
gebruikelijk in orthodoxe
kerken, geen zitbanken. Ook de
iconostase ontbreekt niet.
terug naar boven
We
bezochten Löyly de nieuwe
openbare sauna , restaurant en
bar in Hernesaari, Helsinki. De
eigenaar van Löyly is acteur
Jasper Pääkkönen. Het gebouw is
ontworpen door Avanto
Architecten. Hernesaari is een
voormalig industrieel gebied aan
de kust van Helsinki dat zal
worden omgebouwd in een
woonwijk. In afwachting van de
toekomstige verandering wordt nu
al een nieuwe bestemming voor
het gebied ontwikkeld. Omdat het
deel uitmaakt van het Helsinki
Park langs de kust, werd de
sauna ontwikkeld tot een
gemakkelijke golvende
kunstmatige gebouw zodat het
opgaat in het landschap. Het is
als een grote steen aan de kust.
Van tussen de houten lamellen
heb je een fraai uitzicht op het
stadscentrum en de zee. Het hele
gebouw het ook een enorme
buitengebied en je kunt vanaf
het dakterras en zelfs op het
uitkijkterras klimmen om van het
uitzicht te genieten.
terug naar boven
We
bezochten de oude markthal van
Helsinki. Het is een must voor
fijnproevers. Het is gelegen aan
de zuidpier van de haven van
Helsinki en er zijn
verschillende eetstalletjes,
waar je de meest gevarieerde
delicatessen kunt proeven die
worden aangeboden door kleine
handelaars. Je vindt er allerlei
soorten vis, zeevruchten,
groenten, etc. en lokale en
typische Finse producten. Het is
ook een goede plek om wat
gastronomische souvenirs mee te
nemen.
In
de negentiende eeuw werden in
Finland voornamelijk
boodschappen op de markt
verkocht. Pas aan het einde van
de eeuw werd begonnen met de
verhuizing van de handel naar
overdekte hallen. De
belangrijkste reden hiervoor was
het toegenomen bewustzijn van
voedselhygiëne. Een andere reden
was de slechte ordening van de
markt waardoor men hoopte dat
dit verbeterd kon worden door de
markt naar binnen te
verplaatsen. De bouw van de
eerste hal van Helsinki - de
oude markthal - begon in 1888
aan de zuidkust bij het
marktplein. Vanwege problemen
met de cementlevering werd het
pas in 1889 geopend. Het gebouw
is ontworpen door Gustaf Nyström.
Na opening waren er 120
stalletjes in de hal en 6 in de
centrale hal. Er mochten vlees,
eieren, boter, kaas en
tuinbouwproducten in de hal
worden verkocht. Rond de
eeuwwisseling werd ook een deel
van de vishandel naar de hal
verplaatst.
terug naar boven
Eduskunta. Het parlementsgebouw
van de Republiek Finland. Het
gebouw combineert neoklassieke
stijl met modernisme uit het
begin van de twintigste eeuw.
Tijdens plenaire sessies is het
mogelijk om de bovenste galerij
te bezoeken.
terug naar boven
Oodi
is de nieuwe centrale
bibliotheek van Helsinki en een
levende ontmoetingsplaats. Het
brede scala aan diensten en
faciliteiten is zeven dagen per
week beschikbaar voor bewoners,
van 's ochtends vroeg tot' s
avonds laat. Oodi functioneert
als een woonkamer voor bewoners,
gelegen in het hart van
Helsinki.
Oodi is een opvallend gebouw met
zijn glas- en staalconstructies
en houten gevel, het ontwerp
combineert een combinatie van
traditionele en eigentijdse
smaken. De energiezuinige
bibliotheek is een indrukwekkend
visitekaartje voor Finse
architectuur.
terug naar boven
Met
Ahto en Ellen brachten we een
bezoek aan het Lotta-museum. Dit
museum bevindt zich op het
landgoed Syväranta langs de
Tuusulan Rantatie, een gebied
dat rijk is aan
cultuurhistorische waarden. Het
oude hoofdgebouw van het
landgoed Syväranta is in 1947
afgebrand. Het museum van de
Finse Women's Aid Foundation
liet in 1995 een nieuw gebouw
bouwen ter vervanging van de
oude villa. Het Lotta Museum
staat bekend om het actief
organiseren van
tentoonstellingen.
De Lotta-organisatie was een
vrijwillige
burgerverdedigingsorganisatie
voor vrouwen die opereerde van
1921 tot 1944. Paivi's moeder
was een Lotta. Het civiele
verdedigingswerk van de Lotta-organisatie was noodhulp.
In oorlogstijd zorgde de
Lotta-organisatie voor
verlichting onder de mensen die
door de oorlog leden. Bovendien
voerden haar leden catering-,
medische taken uit in het
oorlogsgebied. De
Lotta-organisatie werd ontbonden
in 1944, onder de voorwaarden
van de Moskou-wapenstilstand. Om
het werk van de
Lotta-organisatie voort te
zetten, werd de Finse Women's
Aid Foundation opgericht.
Tegenwoordig staat de stichting
bekend als de Lotta Svärd
Foundation.
Hierna brachten we een bezoek
aan het huis van Ahto en Ellen
waar we uitgenodigd waren voor
het diner.
terug naar boven
We
bezochten Tallinn de hoofdstad
van Estland. In de tijd dat
Estland tot de Sovjet-Unie
behoorde was toerisme naar deze
stad voorbehouden aan een kleine
groep mensen, die veel moeite
moesten doen om aan een visum te
komen. Wie naar Tallinn reisde
werd vervolgens door de
Russische KGB minutieus in de
gaten gehouden. De tijden zijn
inmiddels flink veranderd.
Estland is nu een volwaardig
lidstaat van de Europese Unie.
Wij reisden met de ferry van
Helsinki. Het weer was slecht
zodat we niet veel van de reis
konden zien.
Als
toerist krijg je te maken met
twee totaal verschillende
gedeeltes van Tallinn. Centraal
ligt Vanalinn, de historische
binnenstad van Tallinn. Als je
de auto’s, moderne
straatverlichting en allerlei
logo’s van de gevels weg zou
halen dan zou je je gewoon weer
in de middeleeuwen wanen. Het
oude stadscentrum van de plaats
die jarenlang bekend stond als
Reval is dermate goed
geconserveerd, dat de Unesco in
1997 de historische binnenstad
op de werelderfgoedlijst
plaatste. Het deel van Tallinn
dat zich buiten de stadmuren
bevindt heeft haar belangrijkste
groeiperiode gehad ten tijde van
de Sovjet-Unie. De Russen hebben
Tallinn in enkele decennia
omgebouwd tot een Sovjet-bolwerk.
Vlak voor de val van de
Sovjet-Unie woonden er meer
Russen dan autochtone inwoners
in Tallinn. Na de herkregen
zelfstandigheid heeft Tallinn
een transformatie ondergaan die
eigenlijk nog steeds voortduurt.
De typisch Russische woonblokken
rondom het centrum zijn
grotendeels vervangen door
nieuwbouw. Zo zijn vooral de
wijken Maakri en Kompassi
moderne Europese wijken
geworden, waar steeds minder
waar te nemen is van het
Sovjet-tijdperk. Wij beperkte
ons bezoek tot het fraaie oude centrum.
Tallinn werd voor het eerst
in1154 in een Arabische document
genoemd. De nederzetting heette
toen Rävala, later Reval, een
naam die de stad bij de Duitsers
en de Russen, maar ook bij de
Nederlanders, tot in de
twintigste eeuw zou houden. In
1219 raakte de stad in het bezit
van de Deense koning Waldemar
II, die een burcht liet bouwen
op de Domberg (Estisch: Toompea).
Al in 1227 moest hij aan de
Zwaardbroeders, een geestelijke
orde van ridders, verwant aan de
Duitse Orde, de macht overdragen
omdat hij niet in staat was de
Esten te pacificeren. In 1230
werd een stad - Reval genaamd -
aanvankelijk gesticht door
kooplieden uit de Noord-Duitse
Hanzesteden en later bevolkt
door burgers uit vooral
Westfalen en het Rijnland. In
1236 werden de broeders door de
Denen, die militair nu beter
waren uitgerust, verslagen, en
nu kwam Reval met noordelijk
Estland definitief onder de
Deense koning. Dat maakte voor
de stad weinig uit, zij kreeg
een koninklijk bevestigd
stadsrecht en trad in 1252 toe
tot de Hanze. In 1346 kwamen de
Esten opnieuw in opstand, maar
de kosten van de pacificering
waren nu zo hoog, dat de Deense
koning stad en land aan de
Duitse Orde verkocht. Het
stadsbestuur was volgens
zogenaamd Duits stadsrecht
ingericht, meer in het bijzonder
dat van Lübeck, de stad waar tot
in de nieuwe tijd de hoogste
rechterlijke beroepsinstantie
van de Hanzesteden gevestigd
was. De sociaal-etnische
groepsidentiteit was bepalend
voor de juridische status van de
inwoners en belemmerde
vermenging van de
bevolkingsgroepen. De bovenlaag
bestond exclusief uit een
Duitstalige elite. De middenlaag
van handwerkers en handelaren
was voor
meer
dan de helft Duitstalig, dat wil
zeggen dat de meesten van hen
Nederduits spraken, en bestond
voor een vierde uit een
gemeenschap van Zweden en Denen,
en voor eveneens een vierde uit
Esten. De vrijwel rechteloze
onderlaag van arbeiders en
dienstpersoneel bestond
grotendeels uit Esten. De stad
groeide door een exclusief
handelsmonopolie met Novgorod,
de Russische handelsstad die in
1478 door Moskou werd veroverd.
Sindsdien probeerde Moskou ook
in Estland vaste voet te krijgen
wat een periode van invallen en
verwoestingen inluidde. In 1558
werd een blijvende vrede
gesloten met als beschermheer de
Zweedse koning die in 1561 werd
verzocht om de soevereiniteit
over Estland op zich te nemen.
De stad telde toen 6 tot 7.000
inwoners. De sociale en etnische
status bepaalde de rechtspositie
van de burgers. De onderlaag van
vooral Esten was politiek en
bestuurlijk rechteloos.
Inmiddels was de lutherse
hervorming ingevoerd die in 1525
officiële godsdienst werd. Het
politieke spanningsveld verlegde
zich in de 17de eeuw naar een
strijd tussen Rusland en Zweden
om de controle over de toegangen
tot de Oostzee. In de Grote
Noordse Oorlog bleek Rusland
definitief overwinnaar in dit
conflict en in 1710 werd de stad
samen met geheel Estland
Russisch. Ondertussen liep de
geplunderde stadsbevolking in
aantal terug tot 2.000
.jpg)
inwoners.
Om het herstel te bevorderen
verleende tsaar Peter de Grote
de stad autonomie. Zijn
persoonlijke aanwezigheid werd
in de bouw van een slot 'Katarinental'
even buiten de stad
gesymboliseerd. Een langzame
bloei trad in, waarbij de oude
sociale verhoudingen bestendigd
bleven. Tot in de jaren 1880
omvatte de Duits-Baltische
burgerij de helft van de
bevolking en tot 1889 bepaalde
zij het stadsbestuur. Maar sinds
1840 namen de Esten steeds meer
toe op grond van de nieuwe
vrijheid om zich in de stad te
vestigen. In 1870 telde de
bevolking 30.000 inwoners. Veel
sociaal stijgende Esten
conformeerden zich toen nog aan
de Duitstalige burgercultuur. In
1880 begon een periode van
russificatie, waarin het
Russisch tot enige overheids- en
onderwijstaal werd verheven.
Naast het een eeuw eerder
gebouwde Kadriorgpaleis (Katharinenthal)
van tsaar Peter de Grote zouden
nieuwe pretentieuze gebouwen het
Russische karakter visueel
versterken, waaronder de
Russisch-orthodoxe Alexander
Nevski-kathedraal en een nieuw
slotgebouw op de Domberg als
zetel van de gouverneur-generaal
(het huidige parlementsgebouw).
Tussen 1880 en 1918 gingen
steeds meer
sociaal
stijgende Esten een plaats in de
Russische cultuursfeer zoeken,
waarbij het Russische onderwijs
hen behulpzaam was. Aan het
einde van de Russische periode
(1900) telde de stad 66.292
inwoners, voor het eerst met een
kleine meerderheid van bijna 54%
Esten, ruim 25% gaf zich op als
Duitser en ruim 17% als Rus. De
Russificeringspolitiek gaf de
stad een Russisch uiterlijk in
de openbare opschriften en de
bouw van naar verhouding vele en
grote Russisch-orthodoxe kerken,
bijna de helft van de 20
godshuizen in de stad. De
kranten en tijdschriften die in
de stad werden uitgegeven
trekken dat beeld meer in
verhouding: van de 16 waren 9 in
de Estlandse taal, 4 in het
Russisch en drie in het Duits.
Na de Eerste Wereldoorlog was de
rol van de Baltisch-Duitse
bovenlaag, na het verdwijnen van
de Duitse troepen die Estland in
1917 hadden bezet, uitgespeeld
en brak een strijd uit tussen
nationalistische en
communistische Esten. De eersten
streefden naar een soevereine
nationale staat, de tweeden
wilden tot een communistische
Russische federatie toetreden.
De nationalisten wonnen
uiteindelijk en op 24 februari
1918 riepen zij de republiek
Estland uit. Vooralsnog was dit
slechts een papieren besluit. De
daadwerkelijke onafhankelijkheid
moest tussen 1918 en 1920
bevochten
worden en pas in de Vrede van
Tartu in 1920 erkende ook de
Sovjet-Unie de onafhankelijkheid
van Estland. Toen werd Estland
door de Volkenbond aanvaard als
nationale staat en toen brak een
korte periode van nationale
zelfstandigheid en bloei aan. Na
het besluit tot annexatie van
Estland door de Sovjet-Unie in
1940, volgens het
Molotov-Ribbentroppact,
vluchtten veel nationalistische
Esten naar Zweden en Duitsland,
en werd de Baltisch-Duitse
burgerij en adel naar Duitsland
geëvacueerd. Een politieke
zuivering volgde daarop en
betekende de deportatie van
'burgerlijke' Esten naar
Sovjet-kampen. Estland werd nu
een Estische SSR met Tallinn als
hoofdstad. In 1941 bezette de
Duitse Wehrmacht de stad en
kwamen nationalistische Esten
terug. Zij kregen een rol in het
Duitse bezettingsbestuur en
formeerden legertroepen voor het
Duitse leger. Dit Duits-Estisch
bondgenootschap is tot op heden
omstreden en valt onder het
thema 'historisch taboe'. In
maart 1944 waren de Duitse
troepen verdreven door het
Sovjet-leger.
Opnieuw
vluchtten grote aantallen
Estische nationalisten en
'burgerlijken' die politieke
repressie moesten vrezen.
Minstens een derde van de
bevolking werd opgepakt en
gedeporteerd. Hun plaatsen
zouden door Russen en nieuwe
bewoners behorende tot andere
Sovjet-volken ingenomen worden,
waarmee vooral de steden en in
de eerste plaats Tallinn
gaandeweg gerussificeerd
raakten. 45 jaar later was nog
maar de helft van de inwoners
van Tallinn Est, toen op 20
augustus 1990 het Sovjet-regime
instortte. Hoewel veel Russen
vertrokken is nog steeds een
aanzienlijk deel van de
bevolking Russisch. Hun invloed
is geringer dan hun aantal omdat
velen geen Estlands
staatsburgerschap hebben
aangevraagd. In 1980 werden de
Olympische Spelen van Moskou
deels gehouden in Tallinn, toen
het onderdeel zeilen hier werd
afgewerkt. Onafhankelijkheid
1991 Sinds 1991 is Estland
opnieuw een soevereine nationale
staat en Tallinn zijn hoofdstad.
Tallinn heeft een gezellige
kerstmarkt die we natuurlijk
bezochten.
terug naar boven
Het samenzijn met de vrienden
groep begon 's middags met een
bezoek aan het concertgebouw
waar we een opera voorstelling
bijwoonden van de studenten van
de muziekschool. Deze
voorstelling was van een hoge
kwaliteit waarbij we genoten van
een sprankelijk optreden waarbij
er gezongen werd al huppelend en
vanuit elke positie.
Daarna naar het befaamde
restaurant Wellamo voor het diner.
Als start dronken wij het
speciaal drankje "Marskin ryyppy"
(drankje van Mannerheim) om het
begin van de winteroorlog te
herdenken. Daarna genoten we van heerlijke Finse
gerechten.
Na afloop nog even wat drinken
in het cafeetje Ravintola Nokka aan het water.
We brachten een bezoek aan nicht
Taina en Ronja. Helaas was Jussi
niet aanwezig. Taina nam ons mee
naar het Fazer bezoekerscentrum
voor een heerlijke lunch. Fazer
Fazer
is een van de grootste bedrijven
in de Finse voedingsindustrie .
Het bedrijf werd in 1891 door
Karl Fazer opgericht als "Frans-Russische
zoetwaren". Tegenwoordig heeft
het meer dan tienduizend mensen
in dienst in Finland, Zweden,
Rusland, Denemarken, Noorwegen,
Estland, Letland, Litouwen en
Japan. Haar producten worden
geëxporteerd naar bijna 40
landen. Voor ons is Fazer
beroemd vanwege de chocolade
maar Fazer maakt veel meer zoals
brood, gebak, chocolade, snoep
en koekjes. Ze maken ook
salmiakki- producten. Het Fazer
Visitor Center in Vantaa werd in
november 2016 geopend en is
5.000 vierkante meter groot. Het
avant-gardistische gebouw, in de
vorm van twee cirkels met in het
midden een botanische tuin, is
ontworpen door K2S Architecten.
Het bezoekerscentrum omvat ook
een café, congresvleugel en
winkel.
terug naar boven
We
bezochten de Suomenlinna. De
Suomenlinna is een vesting die
op zes eilanden voor de haven
van Helsinki is gebouwd. De
Suomenlinna staat op de UNESCO-Werelderfgoedlijst,
en is populair zowel bij
toeristen als bij de lokale
bevolking. Er wonen ongeveer 900
mensen op de verschillende
eilanden, waarvan er 350 het
hele jaar door op de eilanden
werken. Naast een museum en een
bibliotheek is er ook een
marineschool. Bezoeken is simpel
omdat de ferry er naar toe
gratis is.
Zweden
begon met de bouw van de vesting
in 1748, toen Finland nog
onderdeel van het Zweedse
koninkrijk was. De architect was
de luitenant-kolonel Augustin
Ehrensvärd, die zijn ontwerp
baseerde op ideeën van Vauban.
De vesting was nodig geworden
nadat Peter de Grote met de
oprichting van Sint-Petersburg
en Kronsjtadt een sterke
maritieme positie in de Oostzee
had ingenomen. In maart 1808
bezetten de Russische troepen
Helsinki, maar ze slaagden er
niet in ook de vesting in te
nemen. Na onderhandelingen
capituleerde de Zweedse
commandant Carl Olof Cronstedt
en werd Suomenlinna aan de
Russen overgedragen. Deze
overgave werd in 1809 gevolgd
door de Vrede van Fredrikshamn,
waardoor Finland een autonoom
hertogdom binnen het Russische
Keizerrijk werd en 600 jaar
Zweedse heerschappij over
Finland werd afgesloten. Onder
Russische heerschappij werd de
vesting uitgebreid en werd de
capaciteit tot 13.000 man
verhoogd. De vrede werd
beëindigd door de Krimoorlog
(1854-1856). Geallieerde
strijdkrachten van Frankrijk en
Engeland bombardeerden de
vesting gedurende drie dagen.
Hierdoor raakte Suomenlinna
zwaar beschadigd. Na de
Krimoorlog werd Suomenlinna
gerestaureerd en opnieuw
uitgebreid.
Oorspronkelijk heette de vesting
in het Zweeds Sveaborg, wat vrij
vertaald Zwedenburcht betekent.
De Finse naam was Viapori. Toen
Finland in 1917 onafhankelijk
werd, werd de Finse naam om
nationalistische redenen in
Suomenlinna veranderd, wat Fort
van Finland betekent.
De
koningspoort werd gebouwd in de
jaren 1853-54 als de officiële
ingang van de Suomenlinna. De
locatie werd gekozen omdat de
Zweedse koning Adolf Frederik
hier in 1752 landde voor een
inspectie van het zeefort.
Tijdens de Krimoorlog raakte de
poort zwaar beschadigd. De
eerste grote renovatie van de
poort vond plaats in 1925 voor
een bezoek van de Zweedse
koninklijke familie aan Finland.
De laatste renovatie vond plaats
in 1998 voor het 250-jarig
jubileum van de Suomenlinna.
terug naar boven
We brachten een bezoek aan
Päivi's broer Pena en schoonzus
Eila. Zij waren na een half jaar
uit huis geweest te zijn weer
terug in hun woning. Vanwege
Putkiremontti hadden ze die tijd
doorgebracht in in het huis van
Ela in Tohmajarvi.
Putkiremontti
In Finland is er een
verplichting om om de 45-50 jaar
alle pijpleiding enz. te
vervangen. Dit wordt Putkiremontti genoemd.
Putkiremontti is gezien de
aanzienlijke kosten een beladen
woord in Finland. Het gaat met
name om appartementsgebouwen.
Conventionele pijprenovaties betekenen dat
in het hele pand de leidingen
zullen
worden vervangen voor warm
water, verwarmingswater en
rioolbuizen, evenals
waterdichting, tegels en
armaturen voor natte ruimtes.
Bovendien wordt de structuur van
het pand naar behoefte
gerepareerd. In de vroege
jaren 2000 was er behoefte aan
reparatie van pijpleidingen. Dit
was te wijten aan de
slechte kwaliteit van de buizen
die in de jaren zeventig werden
gebruikt.
Als Putkiremontti aan de orde is
moeten de bewoners voor wel een
half jaar hun huis uit. Ook dat
brengt kosten met zich mee.
Meubilair wordt opgeslagen.
terug naar boven
terug naar boven
