Op deze pagina zullen we alleen de nieuwe informatie weergeven. Voor meer
informatie verwijzen we naar de reizen gemaakt in 2013, 2014 en 2016.
Het was bijzonder, dat juist jonge mensen ons
rondleidde en ons bijzonder veel wisten te
vertellen.
Ook dit jaar hadden we weer
een reünie met een groepje van
10
vrienden uit Päivi's jeugd. We
ontmoetten hen bij Reija en Tarkki thuis in Imatra.
De reünie was weer
fantastisch. Fijn om de vrienden weer allemaal te
zien. 's avonds aten we mij
zijn allen in de tuin bij Reija.
In deze reünie hadden we een
mini cruise naar Vyborg in
Rusland geplant. Hieraan vooraf
waren vele appjes gegaan om
alles te regelen. Dank aan Ahto
en Ellen die alles zo goed
regelden.
Op weg naar onze Reünie bezoeken
we met Ahto, Ellen, Sanna en
Kaija Punkaharju en Kerimäki.
terug naar boven
Punkaharju is een 7 km lange, beboste heuvelrug
tussen de Puruvesi en Pihlajavesi meren in. De
heuvelrug biedt panoramische uitzichten over
beide meren en is een ideale stop voor een
lekkere picknick. De heuvelrug is onderdeel van
een Nationaal Park en in het park vindt u tevens
het Lusto museum, waar men de invloed van de
mens op de natuur tentoonstelt, en het Retretti,
het grootste kunstcentrum van Finland. De
tentoongestelde kunst is te bewonderen in een
labyrint van in de rotsen uitgehakte gangen en
hallen.
Tussen de grote meren
Puruvesi en Pihlajavesi ligt een
aantal smalle eskers,
heuvelruggen van grind die ca.
10.000 jaar geleden aan het eind
van de laatste ijstijd
zijn
gevormd. Materiaal, dat werd
aangevoerd door smeltwater onder
de gletsjers vulde spleten in
het ijs en vormde de ruggen, die
tegenwoordig als snoeren tussen
de meren liggen.
De 7 km lange heuvelrug
Punkaharju was eeuwenlang een
belangrijke doorvoerroute voor
mens en dier. Het is een
beschermd natuurgebied. Voor de
mooiste route namen we net ten
noorden van het dorp Punkaharju
de oude weg links van de
hoofdweg (weg-4792, eerst
parallelweg, later over eiland
Mustaniemi). Op een van de
mooiste gedeelten van de smalle
landtong ligt het oude
treinstation, dat gebouwd werd
in Jugendstilstijl.
Na ons bezoek aan Punkaharju reden we naar
Kerimäki waar we de grootste houten kerk van de
wereld bezochten.
terug naar boven
In Kerimäki staat
een van Finlands indrukwekkendste houten kerken,
de spelonkachtige Kerimäki kirkko.
De
Kerimäki kerk, gebouwd tussen
1844 en 1847, is een immens
houten bouwwerk, waar
drieduizend mensen in kunnen en claimt de grootste houten
kerk ter wereld te zijn. Ze is
45m. lang, 42m. breed en 37m.
hoog en heeft 3.400 zitplaatsen
en kan in totaal 5.000 bezoekers
ontvangen. Er wordt vaak verteld,
dat de architect op de plannen,
de maten heeft aangegeven in voet en,
dat de bouwers er meters van
hebben
gemaakt, maar dit is incorrect.
De kerk was wel degelijk zo
groot bedoeld. De opvallende
afmeting was het geesteskind van
de charismatische lokale
priester destijds die maar al te
graag zijn hele kudde Gods woord
wilde verkondigen, vervolgens de
oorspronkelijke plannen voor een
bescheiden kerk overboord gooide
en de inwoners aanspoorde een
gigantische kerk te bouwen. Het
is een verbijsterende aanblik,
compleet met twee rijen balkons
en een geel-wit geschilderd
exterieur, dat door het
omringende groen heen schijnt.
Omdat de kerk in de strenge
Finse winters niet warm te
krijgen is, vinden er alleen in de
zomer diensten plaats, in de
winter wordt er uitgeweken naar
een andere locatie.
32% van de oppervlakte van
Kerimäki wordt ingenomen door
water. Het grootste meer
Puruvesi, dat op een kilometer
van het centrum ligt, is een van
de zuiverste meren op aarde en
het water kan rechtstreeks
zonder filteren worden gedronken.
terug naar boven
Onderdeel van de vrienden
reünie was dit jaar een mini
cruise van twee dagen naar
Vyborg (Viipuri) in Rusland. We
reisden
de volgende morgen zeer vroeg naar lappeenranta waar we ons inscheepten voor
de cruise naar Vyborg. De cruise
was heel opmerkelijk, omdat we
vanaf het Saimaa meer bij
Lapperanta door het Saimaa
kanaal via 8 sluizen naar de
golf van Finland varen. De
totale afstand is 43 km waarvan
23 km in
Finland en 20 km in van
Rusland gehuurd water. Het
hoogte verschil is daarbij 76
meter. Er zijn ook 24 bruggen
aangelegd. Dit alles betaald
door Finland. De eerste poging
om het kanaal te gegraven stamt
uit 1499, daarna 1607. Dat
kanaal ligt nu naast het huidige
grotere kanaal. Latere
constructie stammen uit
1845-1856, 1920 en 1963. Het
nieuwe kanaal werd geopend door
president Kekkonen op 5 augustus
1968. We vaarden met de
M/s Carelia een schip met
accommodatie voor 200
passagiers. Aan boord waren twee
restaurants waar druk gebruik
van werd gemaakt. Voor de
tweedaagse cruise was geen visum
nodig.
terug naar boven
Vyborg is de op een na grootste stad van
de Russische oblast Leningrad, vlak bij de Finse
grens aan de Finse Golf. De stad heeft
eeuwenlang bij Zweden en later Finland gehoord.
Vyborg ligt op de Karelische Landengte en heeft
ongeveer 70.000 inwoners.
In de mini cruise was het hotel voor 1
overnachting inbegrepen. Na ons ingecheckt te
hebben liepen we door de stad en bezochten de
bijzondere bezienswaardigheden. In de toch wel
historische markthal kochten we katoenen
badjassen en een beker met de afbeelding van
Poetin rijdend op een beer. Katoen is hier een
volkskunst, dat wordt gekocht door mensen van
buiten Rusland.
Al in de prehistorie hebben de Kareliërs zich in
dit gebied gevestigd. De geschiedenis van Vyborg
zelf begint als er in 1293 een kasteel wordt
gebouwd door Zweedse troepen. Om het kasteel
wordt hevig gevochten door de Zweden, die ook
Finland in handen hebben, en troepen uit de
Russische stad Novgorod (Republiek Novgorod). In
het Verdrag van Nöteborg wordt in 1323 een grens
tussen Zweden en Novgorod bepaald. Vyborg komt
in Zweden te liggen. Na de Grote Noordse
Oorlog komt de stad in 1721 in het Russische
Rijk te liggen. Nadat heel Finland in 1808 door
de Russen werd veroverd, kwam Vyborg in
het grootvorstendom Finland te liggen, dat nu
onder Russisch gezag viel. Finland werd na
de Russische Revolutie onafhankelijk verklaard
door Lenin, waardoor Vyborg in 1917 in de
onafhankelijke republiek Finland kwam te liggen.
Vyborg was hierna onder de naam Viipuri de
tweede stad van het land, met in 1939 ongeveer
80.000 inwoners. Toen Finland na het begin van
de Tweede Wereldoorlog door de Sovjet-Unie werd
aangevallen, moest de stad bij de Vrede van
Moskou (1940) worden afgestaan aan de
Sovjet-Unie. Finse troepen heroverden de stad
in 1941, maar in 1944 werd zij weer door de
Sovjet-Unie ingenomen. Vrijwel alle Karelisch/Finse
inwoners werden de stad uitgejaagd. Vyborg werd
bevolkt door mensen uit de hele Sovjet-Unie. De
stad lag toen in de Karelo-Finse
Sovjetrepubliek, die in 1956 bij de Russische
SFSR werd gevoegd en na de val van het
communisme onderdeel werd van Rusland.
Vyborg heeft een fraaie oude binnenstad, met
vele monumenten die herinneren aan de roerige
geschiedenis. De belangrijkste trekpleister van
de stad is het kasteel. Verder is er de
bibliotheek, die in 1934-1935 gebouwd werd naar
een ontwerp van de Finse architect Alvar
Aalto. De monumenten hebben echter wel te
lijden gehad onder verwaarlozing tijdens de
Sovjetperiode. We dineerden in het beroemde
restaurant Espilä. Dit restaurant is weer
herbouwd volgens de originele tekeningen uit de
Finse tijd. Bijzonder is ook het
landschapspark Monrepos met
zijn voor de gehele regio unieke in hout
opgetrokken landhuis, bijzondere rotsformaties
en weelderige flora en fauna. Handel is een
voorname bron van inkomsten voor de stad. De
stad ligt aan de spoorweg en E18 van Helsinki naar Sint-Petersburg.
Ook heeft de stad een haven aan de Finse Golf.
terug naar boven
We brachten een bezoek aan
Päivi's broer Pena en schoonzus
Eila. Tot onze verrassing kwamen
ook Matti, Elina en Petri om ons
te begroeten. Ook de kleine
Helmi was van de partij. We
gebruikten samen de lunch. Het
was heel gezellig.
terug naar boven
Na de lunch vertrokken we naar het Helsinki huis
van Mika en Sirpa. We dineerden hier om er
vervolgens een gezellige avond en een groot deel
van de nacht van de maken.
terug naar boven
Op
de terugweg naar Helsinki hadden we met Taina en
Jussi afgesproken. Er was inmiddels uitbreiding
van gezin geweest. Ronja was op 12 augustus 2014
geboren. Ronja was al bijna 2 jaar. We zagen
haar nu voor de eerste keer. Wat een schatje,
maar nog wel verlegen. Ze was weg van de
meegebrachte cadeautjes waaronder rode
Nederlandse klompjes.
Taina
en Jussi hebben een wel heel bijzonder kat José
die de warmte van de router wel heel lekker
vindt.
terug naar boven
Ook
dit
keer vertrokken we, vanuit Helsinki, met Finnlines om 17:00 uur naar Travemunde.
De terugreis is één overnachting en de ferry
komt dan om 21:00 uur aan. Na nog even van de
drankenwinkel gebruik te hebben gemaakt, reden
we verder naar Lübeck in Duitsland. Hier zouden
we enkele dagen blijven om Heinz en Switha in
Henstedt-Ulzburg te bezoeken en ook de mooie
stad Lübeck te leren kennen.
We hadden een kleine studio in het Vakantiehuis
Wiethüchter in het centrum van Lübeck geboekt. Het was al laat geworden, zodat we snel
naar het hotel reden. Afgesproken was,
omdat er niemand aanwezig zou
zijn, de sleutel op te halen bij een buurvrouw.
Er was geen ontbijt, zodat we zelf al eten voor
het ontbijt hadden meegenomen. Na het ontbijt
reden we door het mooie Sleeswijk Holstein naar
Henstedt-Ulzburg waar we verwacht werden door
Heinz en Switha.
terug naar boven
Henstedt-Ulzburg
is een gemeente in de Duitse deelstaat
Sleeswijk-Holstein, en maakt deel uit van het
Kreis Segeberg. Henstedt-Ulzburg telt 27.517
inwoners en is 15 km verwijderd van Hamburg. De
rit er naar toe duurde langer dan verwacht door
de vele wegafsluitingen, zodat zelf het
navigatiesysteem er niet uit kwam. Positief was,
dat we uiteindelijk door een zeer mooi bosgebied
reden en vlak bij Henstedt uitkwamen.
De ontvangst bij Heinz en Switha was
overweldigend. Ze wonen in een zeer fraai
seniorencomplex. Na de koffie Lunchten we in het
restaurant van het complex. Daarna kregen we een
rondleiding door dit fraaie en luxe complex. Het
ontbrak er aan niets. Vervolgens reden we door
het landschap naar een mooie boerderij dit was
omgebouwd tot café restaurant waar je heerlijke
zelfgemaakte taarten kon eten. Naar Heinz en
Switha teruggebracht te hebben reden we terug
naar Lübeck.
terug naar boven
.jpg)
We
besloten Lübeck te voet de gaan
verkennen, omdat ons vakantiehuis
zich in het centrum van de stad
bevond. Van
de 12e tot de 16e eeuw werkten
Nederlandse en Duitse steden
samen om zoveel mogelijk geld te
verdienen aan de handel met
Scandinavië en Rusland. Hanzesteden noemden ze
zichzelf en een van de
belangrijkste Hanzesteden was Lübeck,
in het noorden van Duitsland aan
de Trave, een zeearm van
de Oostzee. Van hieruit
vertrokken de schepen en Lübeck
werd zo belang-
rijk voor Duitsland, dat het een
vrijstad werd. Vanaf de 16e eeuw
legden er ook regelmatig schepen
uit Frankrijk en Spanje aan en
nog steeds is Lübeck de
belangrijkste
Duitse
importeur van Franse wijn. Door
de opkomst van de Verenigde
Staten werd de Atlantische
Oceaan belangrijker en verloor
Lübeck haar invloed.
Lübeck
werd in de 8e eeuw als Liubice
door Slaven gesticht, maar in
1138 platgebrand. Het werd in
1143 door Adolf II van
Schauenburg en Holstein weer
opgebouwd. Na een nieuwe
stadsbrand in 1157 bouwde
Hendrik de Leeuw de stad in 1159
opnieuw op. In 1276 brandde de
stad opnieuw af.
Lübeck werd in 1226 door keizer
Frederik II tot vrije rijksstad
verheven. De Vrije en Hanzestad
Lübeck ontwikkelde zich in de
loop der tijd tot de
belangrijkste Hanzestad. Tussen
1526 en 1575 heerste de
Lübeckenaren over het nu Deense
eiland Bornholm vanaf het
kasteel Hammershus. De stadstaat
verloor in 1937 zijn
zelfstandigheid. Sindsdien
behoort de stad tot
Sleeswijk-Holstein. Lübeck werd
in de Tweede Wereldoorlog zwaar
getroffen door geallieerde
bombardementen, maar daarbij
werd in verhouding tot andere
Duitse steden een kleiner deel
(ongeveer 30 procent) van de
binnenstad verwoest.
Die
lange rijke geschiedenis is nu
nog zichtbaar in het Lübeck van
vandaag. De door water
omringde middeleeuwse
binnenstad wordt sinds 1987
beschermd door de
status UNESCO Werelderfgoed.
Hoogtepunt is ongetwijfeld de
imposante stadspoort
de Holstentor. Deze poort uit de
15e eeuw maakte onderdeel uit
van de stadsmuur en is een
voorbeeld van middeleeuwse
baksteengotiek. In de poort is
nu het Stadtgeschichtliche
Museum gevestigd.
Het 13e eeuwse Rathaus is een
prachtig gotisch gebouw met hoge
slanke torens en imposante bogen
en vooral het metselwerk met
donkere baksteen is uniek. De
mooiste kerk van Lübeck is
de St. Marienkirche, een grote
basiliek met maar liefst drie
schepen en twee torens van 125
meter hoog. Het is een van de
grootste kerken van Duitsland en
heeft het hoogste baksteengewelf
ter wereld. Andere bijzonder
gebouwen zijn de romaanse
Petrikirche uit de 15e eeuw en
het Buddenbrookhuis, dat bekend
werd door de boeken van Thomas
Mann.
Tegenwoordig is Lübeck een
moderne zakenstad met een grote
haven en een congrescentrum.
Zoals vrijwel alle middeleeuwse
binnensteden, is ook Lübeck heel
erg gezellig. Overdag is het er
heerlijk winkelen in de talloze
unieke winkeltjes en
galerietjes. ’s Avonds komt de
stad tot leven met chique
restaurants, wijn- en
bierkelders, jazz cafés en
moderne discotheken.
terug naar boven
Ook
in
2017 herhaalden we de reizen van 2013, 2014 en 2016. Ook nu reisden we via Travemunde. Er werden andere bezienswaardigheden bezocht en
ook deze keer
sloten we af met logeren bij Mika en Sirpa in Helsinki, zodat we uitgerust
aan de terugtocht konden beginnen.
Samen met vriendin Päivi brachten we bezoeken aan vrienden en familie. We logeerden weer een
paar dagen bij Mika en Sirpa in Murole. Daarna gingen we naar het
zomerhuis van Päivi bij Tikkala. Vandaar uit verkenden we een ander
deel van het mooie Karelië. Zo bezochten we het bunker museum in Joensuu. De vrienden reünie was
ook dit keer bij Reija en Tarkki thuis in Imatra. Als vrienden groep reisden we
de volgende morgen zeer vroeg naar lappeenranta waar we ons inscheepten voor
een mini cruise naar Vyborg (Viipuri) in Rusland. Op de terugweg
naar huis bezochten we eerst Päivi's broer en schoonzus in Helsinki waar we
ook Elina, Petri, Helmi en Matti zagen. De volgende morgen bezochten Taina, Jussi
en Ronja alvorens we naar de Ferry reden.
We bezochten het bunker museum van Joensuu.
Het Joensuu Bunker Museum bevat een deel van het
grootste bouwproject, dat ooit in Finland is
uitgevoerd, de Salpa Defence Line, die in totaal
1200 kilometer van de Finse Golf naar Salla in
Lappland strekt en daarvandaan naar de
Arctische
Oceaan in de vorm van een reeks
veldversterkingen. 
Samen met Ahto en Ellen brachten we een
bezoek aan het Sleeping Sun Concert van het
Kitee International Music and Art Festival 2017.
Het was een zeer hoogstaand concert, dat
natuurlijk werd afgesloten met het Finlandia van
Sibelius door alle artiesten. Dit jaarlijks
terugkerende festival is gestart door Nightwish
leider Tuomas Holopainen.